Wet verplichte geestelijke gezondheidszorg

Algemeen

Het kan zijn dat mensen zichzelf of anderen iets dreigen aan te doen door een psychiatrische aandoening. In zo’n geval kan het nodig zijn dat iemand die echt geen hulp wil, verplicht geestelijke gezondheidszorg krijgt.

Dringende hulpvraag

Maak je je zorgen om iemand in je omgeving? Denk je dat de betrokken persoon echt dringend psychische hulp nodig heeft en wil hij/zij daar niet aan meewerken? Dan kun je bij het Meld- en Adviespunt bezorgd op de website van GGD regio Utrecht een melding doen in het kader van de Wet verplichte ggz (Wvggz). Anoniem melden is mogelijk.

Geen dringende hulpvraag

Is de hulpvraag niet dringend of wil diegene om wie je je zorgen maakt meewerken om de juiste hulp te krijgen? Dan kun je je zorgen uiten bij het Wijkteam.

Na de melding

De GGD neemt, in opdracht van de gemeente, je melding aan en kijkt of die past binnen de Wvggz. Dat hangt bijvoorbeeld af van de vraag of die persoon een psychische stoornis heeft en een gevaar voor zichzelf of anderen kan vormen. Als dit zo lijkt te zijn, geeft de GGD de melding door aan het zogenoemde bemoeizorgteam. In Amersfoort is dat voor volwassenen Team BAS en voor jongeren en jongvolwassenen tot 27 jaar het JIT. Deze teams bestaan uit zorgprofessionals van verschillende organisaties. Zij nemen contact op met de persoon waarover je een melding hebt gedaan. Zij kijken dan welke wens en noodzaak er voor zorg is en wat zij al aan begeleiding en zorg kunnen bieden, in afwachting van het verdere proces.

Gemeente en Openbaar Ministerie

De melding gaat tegelijkertijd ook naar de gemeente. Die weegt af of verplichte zorg nodig is of niet. Als je een naast familielid bent of nauw verbonden met de betrokkene, informeert de gemeente je over de bevinding.

Als de gemeente vindt dat verplichte hulp nodig is, dan doet de gemeente een aanvraag bij het Openbaar Ministerie (OM). Het OM bekijkt dan verder wat nodig is en of er een aanvraag voor verplichte zorg naar de rechter moet. De rechter beslist uiteindelijk of verplichte zorg wordt ingezet. Dit gehele proces kan zo’n 17 weken duren. Daarom kijkt het bemoeizorgteam altijd of het in de tussentijd toch niet mogelijk is om op vrijwillige basis ondersteuning en zorg in te zetten.

Vrijwillige hulp

In het proces kan ook blijken dat de persoon waarover je een melding hebt gedaan al bekend is bij de juiste zorginstanties en al geholpen wordt. Of dat een andere oplossing passender is dan verplichte geestelijke gezondheidszorg. Bijvoorbeeld als het verwarde gedrag door andere problemen komt dan door een psychische stoornis. Het bemoeizorgteam begeleidt de betrokkene in dat geval naar de juiste vorm van ondersteuning en hulp.